نویسنده:
منصوره تقربی
سکینه سادات موسوی نژاد
چکیده
معناشناسی، بخشی از دانش زبان شناسی امروزی است که در آن نویسنده، اثر را به عنوان تولید دستور زبانی نگاه نمی‌کند و در نگاهی نو به مطالعة فرهنگ واژه و جهان‌بینی حاکم بر آن می‌پردازد. معناشناسی، روش‌های جدید برای بررسی و تبیین مفاهیم و واژگان را در اختیار ما می‌گذارد. در این تحقیق ما به معناشناسی واژه «حق» در نهج‌البلاغه پرداخته‌ایم.
در ضرورت و اهمیت بحث گفتنی است که واژه حق از واژه‌های پر بسامد در قرآن و نهج البلاغه است که در فرهنگ‌های لغت به صورت‌های مختلفی معنا شده است؛ لذا در این پژوهش ضمن بررسی معنای آن از نظر لغوی و اصطلاحی و بررسی سیر تحول و تطور معنای کلمه (معناشناسی تاریخی) به معناشناسی توصیفی واژه پرداخته‌ایم و در آن معنای مفهومی- مصداقی، انتزاعی- حسی و ارتباط معنایی آن با واژه‌های هم‌نشین و جانشین و نانشین مورد بررسی قرار گرفته است.
واژه حق در نهج البلاغه، پربسامد و دارای معنای لغوی «ثابت و مطابق با نفس الامر» می‌باشد.
---------------------------------------------------------------------
*منصوره تقربی: مدرس و عضو هیئت علمی مؤسسه علمی- تحقیقی مکتب نرجس علیها السلام مشهد.
**سکینه سادات موسوی نژاد: طلبه سطح دو مؤسسه علمی- تحقیقی مکتب نرجس علیها السلام مشهد.