نویسنده:
فهیمه اعدادی خراسانی
چکیده
موضوع این مقاله «ویژگی‌های اسلوب بیانی قرآن» است. اسلوب قرآن عبارت است از روش اختصاصی در تألیف کلام و انتخاب الفاظ. اسلوب، شکل و صورت سخن است که به کلام، معنایی خاص میبخشد. قرآن کریم گرچه از الفاظ متداول در شیوه عرب استفاده کرده ولی دارای اسلوبی ویژه و خاص است. قرآن از نظر هماهنگی میان حروف و کلمات و پیوستگی و ترکیب آن ها در عبارت ها و نظم و سبک ویژه اش معجزه است. تأثیر بیان قرآن حتّی برای مشرکین مسئله ای غیر قابل انکار بوده و همین امر سبب اقدام به معارضه با قرآن می شده که با ناکامی شدید همراه بوده‌است.
برای کشف ظرافت ها و نکات پنهان آیات باید نسبت به اسلوب خاص آن آگاهی پیدا کرد تا بتوان به حوزه شگفتی های آیات وارد شد و به ترجمة دقیق و تفسیر صحیح آیات دست یافت.
اصول حاکم بر اسلوب قرآن، قابل فهم بودن، الهی بودن، جاودانگی و عربیت آن است. این اسلوب دارای ویژگی هایی است از جمله لحن و آهنگ مخصوص، انتقال از موضوعی به موضوع دیگر به نحوی که مطالب متعدّد و منسجم در هر سوره ملاحظه می شود، در هم آمیختگی مباحث عقلی و احساسی، جمع میان اجمال و بیان جمع، استفاده از الفاظ مأنوس و آشنا و شورافکنی در مخاطبان استفاده نموده با ترغیب ها و تهدیدهایش.
خداوند متعال در قالب کلمات ساده و روان و مثال های فراوان، نکات عمیق و دقیقی را در تفهیم معارف دین برای دستیابی خردورزان بیان نموده و راهی برای تفکّر معرّفی نموده‌است.
این تحقیق به لحاظ روش توصیفی و از جهت بررسی مدارک و اسناد، کتابخانه ای و از جنبه موضوع، دینی و وحیانی است.
---------------------------------------------------------------------
*فهیمه اعدادی خراسانی: عضو هیأت علمی مؤسسه علمی- تحقیقی مکتب نرجس علیها السلام مشهد.