نویسنده:
مریم الهامی پور
چکیده
اذان شعاری الهی است و ترسیم‌گر جهت و برنامه زندگی افراد که در اوقات شرعی از فراز مناره‌های مساجد (پاک‌ترین و مقدّس‌ترین اماکن روی زمین) روح و جان خداجویان را معطّر نموده و آنان را به سوی مبدأ و قبله آمال جهانیان رهنمون می‌شود. اذان تأکیدی است بر این حقیقت که رمز سعادت، نماز است. البته نمازی همراه با ولایت. واضح و مبرهن است که شیعیان هرگز در اذان تحریفی ایجاد نکرده‌اند و عبارت «اَشهَدُ اَنَّ عَلیّاَ وَلیُّ الله» را به عنوان جزئی از ایمان و ولایت از روی حبّ و دوستی و بیعت در اذان می‌گویند. ادب مسلمانی ایجاب می‌کند که اذان را هم مثل سایر عبادات با حفظ همة آداب و شرایطش به جای آورد تا به نحو مؤثّر موجب ترغیب مؤمن به ادای فریضه نمازِ مقبول درگاه الهی گردد.
---------------------------------------------------------------------
*مریم الهامی پور: کارشناسی ارشد فقه ومبانی حقوق.